De geschiedenis van de Vrije Academie
De Haagse Vrije Academie, vanaf 1970 bekend als ‘Psychopolis’, stond wijd en zijd bekend als vrijgevochten kunstinstituut voor iedereen, waar jong en oud, met of zonder schoolopleiding en met of zonder financiële middelen terecht kon. Een kunstacademie waar geen selectie- en beoordelingsprincipes bestonden. Je mocht zelf weten of je kwam of niet.
Fantasie, verbeelding en experiment waren er altijd belangrijker dan tekenen naar de natuur. De idealen voerden nog verder: het zou de maatschappij ten goede komen wanneer zoveel mogelijk mensen op deze manier in vrijheid werden opgeleid. Kunstenaars konden met hun artisticiteit een tegenwicht bieden tegen de technologische maatschappij. Daarom stond de Vrije Academie van begin af aan open voor zoveel mogelijk mensen, zowel kunstenaars als amateurs.
‘We hopen door de kunst een tegenwicht te geven tegen de technische wetenschappen die alleen maar leiden tot de overal waarneembare vernietigingstendens’.
(Livinus, 1947)
Westeinde 15 met Ton Hoogendoorn, Adèle de Beaufort, Aart van den IJssel en Leon Zeldenrust
In het zeefdruklokaal, De Gheijnstraat, jaren '70 (foto Paul Melief)
Ber Mengels in zijn klas aan de Hoefkade