Filmprogramma

Khaled, Going Back and Forth (Leos, 2019)

Een beeldverhaal over de homoseksueel Khaled die vanwege zijn geaardheid Tunesië moest verlaten en naar Frankrijk ging. Een persoonlijk verhaal tegen de politieke achtergrond van beide landen waarbij Khaled klem komt te zitten tussen de drang om weg te gaan en een gevoel van eindeloos wachten.

Programma

• Hong Kong (Gerard Holthuis, 1999) – 10’
  Landen op het oude vliegveld Kai Tak in Hongkong was niet alleen voor piloten een unieke ervaring, ook beeldend kunstenaar en filmer Gerard Holthuis heeft deze beelden als hypnotiserend ervaren.
• Only 1 room left (Victoria Chaushyan, 2017) – 12’
  Stel je je een hotel voor waar je een kamer uit je kindertijd kunt boeken…
• The Muse (Ben van Lieshout) – 70’
  Een introverte jonge man heeft overspannen ambities met betrekking tot een vlammend schrijverschap en dito liefdesleven maar wordt geconfronteerd met een ‘writers block’ en een kille vreemde wereld waarin het plaatsvervangend object van zijn liefde, Monica Vitti, weinig soelaas biedt.

Programma

• Abstractions, secrets 3 – Aruba by the sea (Ruud Monster, 2006) – 7′
• Abstractions, secrets 6 (Ruud Monster, 2006) – 4’
  De Abstractions van Ruud Monster zijn minimalistisch waarbij voor- en achtergrond in elkaar overlopen en versmelten tot één beeld.
• Murw (Paul de Mol, 1978) – 70’
  Een man staat voor een raam naar buiten te staren. Buiten een bouwput. Dit contrast, een man die minutenlang niets doet, nergens deel aan heeft en de onduidelijke bedrijvigheid van onbekenden, is typerend voor Murw

Programma

• Abstractions, secrets 1 – Croatia after eating (Ruud Monster, 2006) – 5’
• Forest View (Bart Vegter, 1999) – 18’
  In zijn zelfgeschreven computerprogramma’s werkt Bart Vegter met principes die verwant zijn aan natuurlijke processen. Processen die zichtbaar worden in de patronen in het zand bij laag water, of in de golven veroorzaakt door wind en stroming. De films van Bart gaan niet op een directe, illustratieve manier over dit soort natuurverschijnselen, maar ze worden zelf zo’n soort natuurverschijnsel. Op deze manier stijgen zijn films ver uit boven het technische.
• Revolution ( Justin Bentvelsen, 2018) – 29’
  CGI (Computer Generated Imaginary) laat de grens vervagen tussen de werkelijkheid en de beelden die door onze computer worden gegenereerd. Wat betekent dit voor onze perceptie van de werkelijkheid?
• Easy Action Animated (Jacques Verbeek & Karin Wiertz, 1978) – 8’
  Een kamer in de lucht,die een ruimtereis maakt. Zo zou je het werk van Jacques Verbeek en Karin Wiertz kunnen omschrijven. De afzonderlijke films zijn als uitstapjes in een ruimte waarvan het perspectief voortdurend verandert. De wanden van een kamer zijn beweeglijk en uitklapbaar om ons een blik op het landschap buiten te kunnen geven.
• Space Modulation ( Bart Vegter, 1994) – 12’

Programma

• Birds (Frans Zwartjes, 1968) – 6’
  De camerabewegingen zijn als het fladderen van het speelgoedvogeltje waar een liggende vrouw mee speelt.
• Coal Dust (Alex Avgud, 2018) – 10’
  Ik heb steenkool gebruikt als symbool van mijn culturele identiteit waarvan ik voelde dat het verwaterde naarmate ik langer in het buitenland verbleef.
• Sisyphus (Paul de Mol, 1970) – 15’
  Er was geen scenario, er waren alleen maar twee mannen waarvan een met een camera en een vrouw aan het strand, die zich tot elkaar wenden op zoek naar een woord, een zin……en wetend dat daar geen scenario voor bestaat.
• De kracht van de stilte (George Schouten, 2010) – 60’
  Wat hebben een violist, een geluidskunstenaar, twee vrienden die tuinen ontwerpen en een zen monnik met elkaar gemeen? Bij allemaal speelt stilte een grote rol in hun dagelijks leven.

Filminstallatie
Alex Avgud

Is het dragen van emmers steenkool voor mijn grootmoeder een op Sisyphus geïnspireerde allegorie en is de man die kolen schrobt in de douche, vergelijkbaar met een mijnwerker na zijn dienst, dan is het derde beeld in de installatie een verbeelding van mijn huidige situatie: mijn flat in Den Haag waarin ik de schimmel als giftige stof probeer te verwijderen waardoor er een balans ontstaat tussen mijn heden en verleden.

Paul de Mol (student en docent aan de Vrije Academie van 1967 tot 1980) een lezing over de avant-garde-film, geïllustreerd met verschillende korte experimentele films.

Programma

• Transformation by holding time (Paul de Nooijer, 1976) – 4’
  De filmmaker legt zijn muze vast met filmcamera en op polaroid. Geleidelijk aan verdwijnt de vrouw uit beeld, langzaam ontwikkelen de foto’s zich en wordt de afbeelding zichtbaar.
• De Zone (Ben van Lieshout, 1999) – 18’
  De Zone is een strak gefotografeerde, beeldende film die een beklemmende en onthutsende kijk geeft op een typisch Nederlands fenomeen: de afwerkplek. De camera kijkt veelal door de voorruit van een rijdende auto en toont ons de locaties vanuit het gezichtspunt van de man.
• Daar wil je niet zijn (Hero Wouters) – 10’
  Woest en ledig. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, zodat het … bij cineast, componist en musicus Hero Wouters…op een geanimeerde zoektocht uitliep naar de relatie tussen beeld en geluid.
• Behoeftebeheer (Iris Lam, 2017) – 21’
  ‘Hoe ontdek je wat je seksuele behoeften zijn en hoe praat je erover met anderen?’ Het contrast tussen de serieuze interviews en de grappige tekeningen is vervreemdend en dwingt de kijker om op een meer lichte en humoristische manier hierover na te denken.
• Romeo is bleeding (Lydia Schouten, 1982) – 11’
  In Romeo is bleeding probeert Lydia Schouten de diepgewortelde man/vrouw-typering te doorbreken. Hiervoor kruist ze de degens met het andere geslacht, in verschillende performance scenes in felgekleurde decors.
• Careless Reef! (Gerard Holthuis) – 12’
  Careless Reef! weet met het bekende idioom van de natuurfilm te breken en laat ondanks de bekende ingrediënten een vreemde wereld zien die allerlei associaties oproept.

Filminstallatie

Chris Kore Almnesië

Met deze installatie wil Chris Kore een discussie op gang brengen over evoluerende algoritmen die kunnen worden getraind op onze online foto’s en geheugenlacunes kunnen opvullen door nepgeheugens te creëren die plausibel genoeg zijn om als echt te worden waargenomen.

Programma

• Spare Bedroom (Frans Zwartjes, 1970) – 8’
  Spare bed-room toont een stel in een appartement waarin de vrouw het herhaalde en grillige geweld van de man moet ondergaan tot en met een bijzonder ongemakkelijke scene waarin hij een spin uit haar ondergoed haalt en uitwrijft op haar lichaam. Er is geen dialoog en een sound track, die het angstaanjagend maakt.
• Keep on turning (Jacques Verbeek/Karin Wiertz, 1972) – 4’
  Een SF benadering van een ordening, een constructie, die in beweging komt.
• Documentaire Frans Zwartjes (Gerard Holthuis, 2017) – 10’
• Heal me (Hester Scheurwater) – 4’
  A women is standing barefoot on a tile floor. In slow motion, the investigative camera circles around her. Her breasts are bared and liquid runs down her legs. Bit by bit, every part of her body is shown, except her face, which remains hidden behind her hair. The camera besets the women, who remains silent.
• Seats two (Frans Zwartjes, 1970) – 6’
  Twee vrouwen waaronder Moniek Toebosch zitten naast elkaar op een bank en bekijken een foto van een berglandschap.
• Wie ik was voor ik was (Babeth van Loo) – 60’
  Portret van (stem)kunstenares, zangeres en performer Moniek Toebosch.

Programma/Programme:

• A life vol. 1 (Reinier en Tomoko)
• To stay alive (Reinier van Brummelen en Arno Hagers)

Programma

• Reversals (Jacques Verbeek/Karin Wiertz, 1972) – 4’
• Camer 1 (Jean-Baptiste Castel, 2018) – 10’
  De hoofdpersoon, een software camera verkent een gemeubileerd en gerenderd appartement waarbij showreel video en bioscoopfilm lijken samen te vallen.
• Living (Frans Zwartjes, 1971) – 17’
  Frans Zwartjes filmt zichzelf vanuit de hand, terwijl hij samen met zijn vrouw rusteloos door hun huis dwaalt.
• Teeth of Time (Hero Wouters, 2016) – 15’
  Een film waarin de tand van destijds nauwelijks slijtage vertoont.
• Oot Oak Aas (Paul de Mol, 1969) – 6’
  Een man op een fiets in de sneeuw, hij lijkt wel niet vooruit te komen en wordt teruggedraaid.
• Keep on turning (Jacques Verbeek/Karin Wiertz, 1972) – 4’>Een SF-benadering van een ordening, een constructie die in beweging komt.