– door Margriet Westervaarder –
Mijn verhaal in het kort: Na de hbs wilde ik een creatieve opleiding volgen: theater of beeldende kunst. Maar zoals het toen ging: mijn ouders zeiden dat daar geen brood in te verdienen viel. Wat dan? Ik wist het niet…. niets anders trok me.
Wel tekenen maar niet rekenen
Mijn beste vriendin zat op de Pedagogische Academie (destijds de Kweekschool) en daar ging ik toen ook maar naar toe. Maar: hoewel ik gevraagd was om onderwijzeres te worden op de school waar ik “gekweekt” had, lag mijn hart daar niet. Ja, wel bij de creatieve vakken: na iedere morgen een verhaal uit de bijbel verteld te hebben, gingen we het naspelen: “wie wil er Mozes zijn?”. Tekenen, plakken en knippen deden we volop, maar rekenen, dictees enz…. eerlijk gezegd gooide ik er met mijn pet naar.
Levensbepalende keuze
Na 4 jaar les gegeven te hebben, zag ik een programma op de tv over de Vrije Academie – een plek waar je alles doen kon op creatief terrein en waar je zelf helemaal kon bepalen wat je wel en niet wilde.
Het was duidelijk: ik heb mijn baan in Zeist toen opgezegd en ben van Utrecht verhuisd naar Den Haag. Een keuze die mijn leven bepaald heeft! En die gemaakt heeft dat ik – en velen met mij – me heb kunnen ontwikkelen tot beeldend kunstenaar en mijn passie vorm kon en kan geven.
De Vrije Academie – een fantastisch instituut was het!