– door Jacqueline Stubenitsky –
De bijgesloten foto dateert van 1977 en is genomen door Renske Morks. Het was mijn eerste geboetseerde portret, en de foto had tot doel om te laten zien dat je, als je nog onervaren bent, heel erg jezelf staat te boetseren.
Ik had op de beeldhouwafdeling les/begeleiding van Rudi Rooijackers, Renske Morks en Frans Zwartjes. Ik heb ook wel modelgetekend, geëtst en geschilderd, maar van wie ik toen allemaal begeleiding had, is in de mist van die 40 jaar verdwenen.
Ik zat op de Vrije Academie van 1976 tot 1981. Daarna had ik een jaar met andere mensen van de VA (Ellen van Loon, Hanneke Schoondergang en Marlies, vrouw van Frits Droog) een gedeeld atelier in een garage naast Psychopolis in De Geynstraat en ging in ‘81 van de dagopleiding naar de avond (omdat ik intussen overdag op de K.A.B.K zat, waarvandaan ik geboetseerde koppen die ik daar boetseerde, mee nam naar de Vrije, om ze daar ‘s avonds af te kunnen gieten.)
Ook kwam ik regelmatig op de filmafdeling, hoewel dan meer voor klusjes voor bevriende filmmakers, alwaar ik acteerde (o.a. met Armand Perrenet) in films van o.a. Gerard Holthuis, Gijs Schneeman, Matthijs Blonk en Henk Mekkes. Ik deed ook wel eens ‘n voice-over, of zorgde voor ‘n decor of ging mee op locatiejacht (bv. voor Paul de Mol).
Later speelde ik ook in ‘n film van Nico Bunnik en in videofilms van Gerrit Barendrecht. Die laatste ontmoette ik toen wij allebei op het World Wide Videofestival (op het Noordeinde in het Kijkhuis) werkten, en met wie ik ondertussen 35 jaar samen ben en met wie ik een mooie dochter heb.
Mijn lieve vriendin Ingrid Rollema, die ik ontmoette via Armand Perrenet, werd mijn bronsgietster en is mijn dochters peettante.
Mijn man Gerrit (nu werkzaam als reality/beeldbandregisseur bij de televisie en ook als schrijver van thrillers) liep dus ook al begin ‘82 rond op de filmafdeling van Psychopolis, (en later als film/video-assistent op de Paviljoensgracht) maar niet echt tegelijkertijd met mij. Dus zo terugkijkend is wel duidelijk dat Psychopolis en veel van de kunstenaars die ik daar leerde kennen, een grote rol in mijn leven speelden en zij zijn daar tot mijn grote vreugde ook nu nog steeds in aanwezig.