– door Christina Coridou –
Ik kwam in Nederland uit Griekenland in de tijd dat Griekenland onder militair regime stond. Na een tijd zwerven in London, Parijs en Brussel kwam ik samen met mijn ex-man in Delft terecht. In Griekenland had ik theaterdecor en kostuum gestudeerd, maar helaas hier in Nederland moest ik iets anders doen om te overleven: werken in Calvé, aan de lopende band.
Daar in Calvé tussen pindakaas en mayonaise leerde ik Vitor Pomar kennen. Ook hij had een tijdelijk baantje bij Calvé. Hij was een Portugese kunstenaar en werkte parttime als docent (afdeling zeefdruk) aan de Vrije Academie – Psychopolis. Zijn vriendin Maria Beatriz, ook kunstenaar, was parttime docent op de afdeling etsen. Deze twee mensen stimuleerden mij om mijzelf in te schrijven bij Psychopolis.
Ik heb in die tijd leuke mensen ontmoet en inspirerende docenten (Trix en Frans Zwartjes, George Hadeler en Jan Snoek) en voor een tijd gewerkt als model in de avondklas van Kees Andrea. Mooie herinneringen… Psychopolis was de plaats van vrijheid en bijzondere ontmoetingen.
Na de Vrije Academie ben ik afgestuurd in monumentale kunst (1976) onder Krijn Giezen aan de Willem de Koning Academie te Rotterdam. Inmiddels ben ik al meer dan 40 jaar werkend kunstenaar hier in Nederland.
Ik wil graag geloven dat ik de eerste ‘Griekse’ in Psychopolis was.
Weefsel van gevonden textiel (Christina Coridou, 1972)